top of page

Westervelders in beeld

Voor het Weekblad van Diever maak ik foto's en schijf een stukje tekst over de mensen uit Westerveld die hier wonen of werken. Deze column heet Westervelders in beeld.
Hieronder kan je de columns lezen.

Weet je iemand voor deze column of wil je zelf als persoon of bedrijf graag “ in beeld” ?  Klik dan hier!
De website van het Weekblad vind je hier.
_DSC3316.jpg

Reintsje en Klaas

Wat Reintsje en Klaas naar Dieverbrug heeft gebracht is een avontuur waar velen alleen van dromen: een eigen café beginnen.

​

Het begon in Emmen vlak bij hun woonplaats Nieuw Amsterdam, maar daar vestigen liep echter op niks uit. In Dieverbrug kwamen ze bij de sluis het oude pand van Casa Maya tegen.

​

Reintsje: “Toen werd het spannend... Mijn droom binnen handbereik. De twijfel sloeg toe, gaan we het financieel redden? Is de locatie echt wat ik zoek? Kan ik het combineren met mijn werk? Heb ik er niet te rooskleurig over na gedacht? Maar onder het motto; Je kan alleen spijt hebben van de dingen die je niet gedaan hebt, wilde ik deze kans niet aan mij voorbij laten gaan. “

​

De toewijding zie je terug in de grote verscheidenheid aan speciaalbier van kleine brouwerijen. Ze wijzen je de weg in deze wereld en leggen je graag alles uit. Je kan zelfs even proeven of je het biertje wel lekker gaat vinden.

​

Toen ik vroeg of ik ze mocht fotograferen voor mijn expositie bij de Kunstwandeling in Diever, waren ze meteen enthousiast. Ik was er een enkele keer geweest, maar ze zijn zo benaderbaar dat ik dit gemakkelijk voor kon stellen. Hun sfeervol ingerichte café was het perfecte decor voor een zogenaamd omgevingsportret: mensen in hun eigen omgeving.

​

En hun eigen omgeving is het ook zeker. De inrichting van Fredgie’s past met de mooie bar en een rij glimmende tappen erachter perfect bij een speciaalbiertje en deze twee personen. Altijd aanwezig is ook de muziek. Er draait lekkere bluesrock op de achtergrond en vaak genoeg is er live muziek. Je ziet dat ze er hun eigen draai aan hebben gegeven en ze stralen uit dat ze zich nu thuis voelen bij de sluis. Ze hebben er iets van gemaakt wat deze omgeving nog niet had.

​

Het portret moest natuurlijk wel met Reintsje en Klaas achter de bar, met de tappen in beeld en uiteraard bier op de bar in hun eigen glazen. Ik zou zo op die lege kruk gaan zitten.

Willie Reinke

Vol verwachting zitten er een aantal peutertjes op krukjes klaar in de bibliotheek van Diever. Het is tijd om voorgelezen te worden. Maandelijks is er op maandag ochtend een voorleesuurtje met vrijwilliger Willie. Zij heeft natuurlijk al een leuk en leerzaam boek uitgezocht voor dit kleine publiek, met erna een teken- en knutselwerkje in hetzelfde thema. Mijn eigen dochter kijkt er elke keer weer naar uit.

​

Willie Reinke is misschien nog wel beter bekend als gewoon Juf Willie. Meer dan 40 jaar heeft zij voor de klas gestaan. Toen met kleuters, en nu met haar pensioen door met peuters. De ervaring van het omgaan met kleine kinderen is ook te merken. Het peuterpubliek hangt aan haar lippen, soms bijna letterlijk als ze allemaal tegelijk de verstopte koe willen aanwijzen in het boek. Gelukkig gaan ze allemaal weer snel op hun krukje zitten als het verhaaltje verder gaat. Ze willen allemaal verder luisteren. Willie weet het boek nog leuker te maken dan het al is, door het onder andere interactief voor te lezen. Wat ze goed doet, is zorgen dat iedereen betrokken wordt. Ieder peutertje krijgt de kans om mee te doen.

​

Na het verhaaltje verplaatsen we naar een tafel met de knutsels. Hier is het tijd voor wat drinken en een koekje. De ouders worden niet vergeten en krijgen ook wat. Tijdens het knutselen komt nog een toegevoegde waarde naar voren. Naast dat de kindjes elkaar kunnen leren kennen, geldt dat ook voor de ouders.  Altijd fijn om verhalen uit te wisselen als ouder. Zo zorgt Juf Willie voor jong en oud.

_DSC4191Squoosh.jpg
_DSC4417Sqoosh.jpg

Riekje Rozeboom

Blauwe bessenkwekerij en bloemenpluktuin Zeldenrust is onderhand een begrip geworden voor het Weekblad van Diever. In dit krantje staat deze week het 100e  stukje geschreven door Riekje Rozeboom. Hoog tijd om haar een bezoekje te brengen.

​

Als we daar aankomen doen we gelijk wat ze het allerliefste doet: de handen uit de mouwen en naar buiten. Trots wil ze daar laten zien waar zij en haar man al bijna veertig jaar mee bezig zijn.

​

Als eerste krijg ik een rondleiding tussen de blauwe bessenstruiken. Zelf ben ik ook al meerdere malen hier geweest om bessen te plukken, maar een privé rondleiding sla ik natuurlijk niet af. Je weet nooit wat je nog meer komt te weten. Bijvoorbeeld een mooie kijk op een “foutje”. Er staat namelijk een struik die niet de juiste blauwe bes is, een soort die eerder blauw rijpt. In plaats van deze te verwijderen, gebruikt ze deze nu om in de toekomst te kijken. Als deze blauw kleurt, kan ze inschatten wanneer de anderen blauw worden.

​

Hier kom ik er ook achter dat de passie van Riekje niet bij de bessen ligt, zoals ik zelf dacht, maar aan de andere kant van de weg. De bloemenpluktuin is haar domein. Mijn ideeën voor foto’s tussen de bessen moet ik dus laten gaan, want ik wil juist in beeld brengen waar zij zich het meest verbonden mee voelt.

​

Als één van de eerste van Nederland maakt zij een bloementuin waar mensen zelf een boeket bij elkaar kunnen plukken. Vormgegeven als een mandala met allerlei verschillende kleuren bloemen die elkaar het jaar door afwisselen. Zo is er altijd wat te genieten en te plukken en kan iedereen zelf een boeket samenstellen.


Zelf geniet ze het meest van deze plek door er doorheen te lopen, stilzitten doet ze niet aan. Gelukkig zijn er genoeg paadjes en bloemen zodat elk rondje anders is.

Lysander van Oossanen

Waar anders dan in het bos hoor je een boswachter te fotograferen. Daarom spraken Lysander en ik af bij het Landhotel om daarna samen te zoeken naar een mooi plekje. Onderweg krijg ik al van alles te horen over het bos wat ik nog niet wist. Hieruit straalt zijn liefde voor dit gebied. Als omwoner en boswachter is hij natuurlijk erg verbonden met het Drents-Friese Wold.

​

“Ik houd enorm van de natuur en de verrassingen die het met zich meebrengt. Heel graag neem ik anderen mee in mijn liefde voor en kennis over de natuur, zodat anderen zich met mij kunnen verwonderen over de schoonheid ervan.”

​

Lysander is geen onbekende van de camera. Als Boswachter Publiek wordt hij vaak genoeg gefotografeerd of gefilmd voor onder andere ROEG! Op RTV Drenthe. Daardoor was het extra leuk dat hij op het plekje opeens afgeleid werd door het geluid van een vogel, en kon ik hem te pakken krijgen zoals hij is.

_DSC3450.jpg

Charlotte Willems

De Kiemhuistuin is een sociale voedseltuin op de grens van Frederiksoord en Wilhelminaoord. Een tuin waar groenten en kruiden worden verbouwd voor huishoudens die rondkomen van een minimum inkomen op een historische locatie. De tuin ligt aan de zuidzijde van het Kiemhuis achter Hoeve Koning Willem III. Hier werden vroeger de pootaardappelen van de gemeenschap opgeslagen om in alle rust te ontkiemen. Inmiddels is het Kiemhuis volledig verbouwd naar de standaarden van deze tijd en wordt het gebouw verhuurd aan lokale ondernemers.

​

Charlotte is de tuinbaas en verantwoordelijk voor alle werkzaamheden op en rondom de tuin. Zij maakt de teeltplannen en stuurt de vrijwilligers aan. Charlotte heeft de opleiding biologisch dynamische landbouw aan de Warmonderhof gedaan.

​

“De Kiemhuistuin wil een steentje bijdragen aan een duurzame samenleving waarin we aandacht hebben voor mens en natuur. Een samenleving waar gezond, onbespoten en lokaal voedsel een basisbehoefte is en toegankelijk is voor iedereen. Gezond eten is de basis van een gezond lichaam en een gezonde geest en daarom voor iedereen van levensbelang. Daarom kunnen huishoudens die rondkomen van een minimum inkomen gratis groenten en kruiden van het seizoen komen oogsten in onze tuin!”

bottom of page